Blog

Plastic or no plastic? That’s the question.

Plastic or no plastic? That’s the question.
 
Zoals ik geen minuut kan leven zonder zuurstof, kan ik mij geen dag voorstellen zonder plastic. Plastic is een weldaad en populair: licht, gemakkelijk opbergbaar, enorm handig, waterproof, lichtdoorlaatbaar, in alle mogelijke kleuren, diktes, vormen, zakjes, folies, zeilen,….
Maar wat als plastic de natuur aantast en mijn zuurstofproductie ondermijnt?
 
We produceren te veel en te gemakkelijk plastic en gebruiken het zonder er bij na te denken. We gaan er achteloos mee om. Een deel ervan verdwijnt in de vuilniszak of PMD en de rest in de natuur. Je kan geen stads-, strand-, bos-, of bergwandeling maken of je vindt plastic afval: bekertjes, flessen, potjes, dekseltjes.
 
Hoe kunnen we zorgvuldiger omgaan met afval en hoe geraken we er van af?
Misschien kunnen we beginnen met er bewuster mee om te gaan.
De winkeliers dragen hier een grote verantwoordelijkheid maar ook de klant. Gisteren keek ik aan de kassa naar de inhoud van het winkelwagentje van een man voor mij. Elk product was in plastic verpakt. Jammer. Vier stukken fruit verpakt, een tros bananen in plastic, aardbeien in een plastic bakje omgeven door een dun plastic zakje, zes flessen water idem, enz.
 
Een paar appelen in een dun plastic zakje, in je winkelkar, en een paar minuten later thuis, de vuilnisbak in. Allemaal heel handig maar totaal overbodig. Appelen, peren, bananen, sinaasappelen en dergelijke kan je toch onverpakt in je wagentje leggen?
 
”Een plastic zakje, mijnheer?” Altijd weiger ik een plastic zakje. Bij de bakker kennen ze mij al. “Mijnheer wil nooit een plastic zak.” zei de bakkersvrouw tegen een winkelbediende in opleiding. Dat hoor ik graag. Ik hoop dat ze hun klanten geen zakjes meer spontaan aanbieden maar erom laten vragen.
 
Maar er is ook goed nieuws. In een sportzaak sprak de kassierster me aan in verband met plastic zakjes en ze vertelde me dat ze niet meer spontaan zakken aanbiedt.
Vorige week was ik in een verfwinkel. Op de toonbank stond een kaartje: onze voorraad plastic zakjes is op, gelieve zelf een boodschappentas mee te brengen. Prachtig!
 
Er zijn ook milieuvriendelijke alternatieven. In pizzeria Toscana krijg ik sinds een paar weken een papieren zakje. (Maar het kan nog beter. Volgende keer breng ik een boodschappentas mee.) Sommige ijszaken leveren houten lepeltjes. Enkele horecazaken geven je een papieren rietje. Goed zo! Allemaal herbruikbaar materiaal.

Alle plastic weren is misschien een brug te ver maar elk van ons kan stappen zetten. En daar zijn er zeker bij die ons niet veel moeite kosten: kiezen voor herbruikbare verpakking of losse producten kopen, stoppen met het oplaten van ballonnen, geen vuilnis achterlaten, vuilnis uit de natuur halen, onze kinderen bewust maken... 
 
Verandering en bewustwording vraagt tijd. Het begint te groeien. Particulieren, handelaars, bedrijven staan in het beginnersvak. Laten we er een nieuwe en leuke revolutie van maken. Op die manier zorgen we voor een leefbare wereld voor onze kleinkinderen.
“Graag gedaan, lieve schatten!”